Ἡ πραότητα
Ἡ πραότητα δείχνει τό δρόμο τῆς καθαρότητας τῆς καρδιᾶς πού ἀνυψώνει τόν νοῦ στόν θρόνο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά νά γευθεῖ ἡ ταπεινή ψυχή τήν μακαριότητα τοῦ φωτός τοῦ Θεοῦ. Ἡ πραότητα δέν εἶναι ἁπλῶς μιά ἀρετή τοῦ Θεοῦ ἀλλά ἡ πύλη πού ὁδηγεῖ στό δρόμο τῆς ἁγιότητας καί ἀνοίγει τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ γιά νά θαυμάσει ὁ ταπεινός τόν θαυμάσιο κόσμο τοῦ θείου φωτός. Οἱ ἐμπειρίες τοῦ πράου εἶναι μοναδικές πού δέν μποροῦν νά ἐκφρασθοῦν ἀνθρώπινα διότι ζεῖ ὑπερφυσικά μέσα στήν κοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ. Ἡ πραότητα δέν κερδίζεται εὔκολα ἄν δέν δώσουμε τόν ἑαυτό μας στόν Θεό, ἄν δέν ζήσουμε μέσα στήν καρδιά μας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἄν δέν μετανοήσουμε ἐσωτερικά. Ἡ πορεία μας εἶναι ἐσωτερική πρός τήν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ γιά νά γνωρίζουμε τήν ἄπειρη γλυκύτητα τῆς χαρᾶς τοῦ Θεοῦ καί νά μάθουμε νά ζοῦμε μέ τόν Θεό σέ κάθε πράξη τῆς ζωῆς μας. Εἶναι ὡραῖο νά ἀτενίζουμε τήν γαλήνη τοῦ Θείου Προσώπου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀλλά εἶναι ὡραιότατον νά ἔχουμε τήν πραότητα Του στό δικό μας πρόσωπο γιά νά δείξουμε πόσο τόν ζοῦμε μέσα στήν καρδιά μας.Ἡ πραότητα δείχνει μεγάλες ἀρετές στή ζωή μας ἀρκεῖ νά δοθοῦμε σέ πλήρη ἕνωση μέ τόν Θεό γιά νά ἀποκτήσουμε τήν μακαριότητα τῶν ἁγίων στήν ψυχή μας. Πόσο θαυμαστό εἶναι νά ἀγωνισθοῦμε νά γίνουμε πρᾶοι καί ταπεινοί χωρίς νά ὑπολογίζουμε τόν ἑαυτό μας ἀλλά νά γίνουμε ὅτι ἐπιθυμεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Πόσο λίγο ἀγαπᾶμε τόν Κύριον καί πόσο μακρυά εἶμαστε ἀπό τίς θεῖες ἀρετές πού δείχνουν τήν τεθλιμμένη ὁδο καί τόν δρόμο πρός τόν Γολγοθᾶ.Ἑκεῖνος πού ἐπιθυμεῖ νά γίνει πρᾶος δέν διστάζει νά ζεῖ ταπεινά, γαλήνια, φτωχικά, ἀληθινά χωρίς νά ζητᾶ τίποτα ἀπό τόν Θεό παρά νά μιμηθεῖ τήν ἁγιότητα Του, τήν πραότητα Του, τήν ταπείνωσή Του.Ἡ πραότητα εἶναι ὁ δρόμος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ δρόμος τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πού ἀναγεννᾶ κάθε ψυχή πού ποθεῖ τήν τελειότητα τῶν ἀρετῶν στό Θεῖο Πρόσωπό Του. Ἐκεῖνος πού ζεῖ ταπεινά εἶναι πρᾶος στό λόγο καί στήν πράξη. «Μᾶθετε ἀπ’ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῆ καρδίᾳ, καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν»(Ματθ.ιά 29). Ἡ πραότητα συμπορεύεται μέ τήν ταπείνωση γιά νά ἑνωθεῖ μέ τήν ἀγάπη καί τήν εἰρήνη. Ὁ πρᾶος εἶναι ὑπομονετικός,μακρόθυμος, εἰρηνικός καί δέν ζητεῖ τό δικό του θέλημα ἀλλά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ζεῖ τόν Χριστό στήν καρδιά του καί δέν ποθεῖ τά πολλά ἀλλά μόνο νά ἀγαπᾶ ἀληθινά τόν Θεό.Ἡ πραότητα εἶναι καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐκδηλώνεται στήν θυσία καί στήν ὑπομονή. «Ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης,ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, έγκράτεια»(Γαλ.5,22) Ἡ ζωή μας εἶναι ζωή τοῦ Χριστοῦ καί προχωροῦμε « μετά πάσης ταπεινοφροσύνης καί πραότητος, μετά μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπη»(Ἐφες. 4,2) γιά νά ὁδηγηθοῦμε στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.Ἡ ἐσωτερική γαλήνη τῆς ψυχῆς μας κατορθοῦται μέ τήν ἕνωση μέ τόν Χριστό καί φανερώνεται στήν πραότητα τῆς συμπεριφορᾶς μας.
π.Δαμιανός
