Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεόν, του π.Δαμιανού
Εἶναι θαυμαστό νά ζοῦμε καρδιακά τόν γλυκύτατον Ἰησοῦ Χριστό πού εὐφραίνει τήν ταπεινή ψυχή μας καί νά πλημμυρίζουμε ἀπό τό θεῖο ἔλεός Σου ὅπου γινόμαστε μικρά παιδιά καί ἀναζητοῦμε μέ δάκρυα τόν στοργικόν πατέρα μας Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ χαρά μας ἁπλώνεται μέσα μας σάν ὁσμή εὐωδίας μέ τό ταπεινό φρόνημα τῆς ψυχῆς μας. Ἡ καλωσύνη τοῦ Θεοῦ εἰσέρχεται μέσα στήν ποθοῦσα καρδιά μας τόν Κύριον καί γλυκαίνεται ἀπό τό ἄρρητο κάλλος τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ. Ἡ γαλήνη τοῦ νοῦ μας ἀποπνέει τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ πού δροσίζει τήν σιωπηλή ψυχή μας γιά νά ἀτενίσει τήν ὀμορφιά τοῦ μυστηρίου τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Πόσο ἐξαντλεῖται ἡ ψυχή μας στήν ἀδιάλειπτον κοινωνία μετά τοῦ ἀγαπημένου τῆς καρδιᾶς μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού ξεχνοῦμαι τά πάντα μέσα στήν καρδιακή προσευχή καί γινόμαστε ἕνα μέ τά χερουβίμ καί τά σεραφίμ γιά νά δοξολογήσουμε τόν ἕνα καί μοναδικόν Θεό τῆς ἀγάπης. Ὁ πατήρ ἐν τῶ Υἱῶ διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δοξάζεται μέσα σέ ἁγιασμένες ψυχές πού τόν ὑμνοῦν μέ δάκρυα ἀγάπης καί σιωποῦν μπροστά στήν ἀποκάλυψη τῆς θείας φωτοχυσίας Τους. Δέν πρέπει νά ἀμελοῦμε γιά τήν σωστική ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού άναζητᾶ ταπεινές ψυχές, νά ἐμφοροῦνται ἀπό αὐξημένη ἀγάπη πρός τό Θεῖο Πρόσωπο Του. Ὁ Θεός στήν παλαιά Διαθήκη λέγει:«ἐπιβλέψω ἐπί ταπεινόν καί ἡσύχιον».Ὃπου ὑπάρχει ταπείνωση ἐκεῖ καλλιεργοῦνται ὅλες οἱ ἀρετές τοῦ Θεοῦ. Νά μήν ἀποκάμνουμε στήν ἐργασία τῶν θείων ἀρετῶν τοῦ Θεοῦ γιά νά ζοῦμε κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ ἀγαθοποιός ἀρετή πού ἀνορθώνει τήν ἁμαρτωλή ψυχή μας καί τήν ἁγιάζει μέ τό μῦρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ ἀληθινή κοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ, διότι ἑνώνει τήν ζωή μας μέ τή Ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί γινόμαστε υἱοῦ τοῦ Θεοῦ κατά χάριν. Ἡ ταπείνωση καθοδηγεῖ τήν ζωή μας στό δρόμο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί στά μονοπάτια τοῦ θείου θελήματός Του.Ἡ ταπείνωση εἶναι ἒργο θυσίας τοῦ ἑαυτοῦ μας γιά νά φανερωθεῖ ἡ βαθειά ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μας πρός τόν πρᾶον καί ταπεινόν Ἰησοῦ Χριστόν. Μέσα μας ὑπάρχει ἡ θεοποιός ἐνέργεια τῆς πανταχοῦ παρουσίας τοῦ Θεοῦ πού ἐνεργοποιεῖται στήν δακρύουσα καρδιά πού ἀναπέμπει ὓμνους ἀγάπης πρός τόν Θεόν. Ὃσο ὁ νοῦς μας παραμένει στό γλυκύτατον ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ κάθε λογισμός καί ἐπιθυμία μας στρέφεται νά ὁλοκληρώσει τά πάντα μέσα ἀπό τήν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἐπιθυμίες μας γίνονται θεῖες ἐπιθυμίες. Οἱ πράξεις μας γίνονται θεῖες πράξεις. Τά λόγια μας γίνονται θεῖα λόγια. Ὁ νοῦς μας γίνεται θεῖος νοῦς. Ἡ καρδιά μας γίνεται θεῖα καρδιά. Τά πάντα πεπλήρωται πνεύματος Ἁγίου. Τά πάντα ἁγιάζονται μέ τό φῶς τῆς Τριαδικῆς θεότητας. Τά πάντα γέμουν ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ἡμῶν ἐστί». Ἡ ἁγιότητα εἶναι πράξης θεοῦ μέσα στήν ζωή τοῦ τέκνου τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγιότητα εἶναι ἡ σιωπή τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ἁδιάλειπτη προσευχή τοῦ ταπεινοῦ. Ἡ ἁγιότητα εἶναι τό μεγαλεῖο τῆ δόξης τοῦ Θεοῦ σέ ἄγιες ψυχές πού ποθοῦν τά οὐράνια. Ἡ ἁγιότητα εἶναι ἡ μακαρία κατάσταση τῶν προσευχομένων. Ἡ ἁγιότητα εἶναι ἡ πληρότητα τῶν θείων ἀρετῶν στήν καρδιά τοῦ θεωμένου. Ἡ ἁγιότητα εἶναι τό αἰώνιον στόν πεπερασμένον τοῦ οὐράνιου ἀνθρώπου. Ἡ Ἁγιότητα εἶναι δῶρο θεῖον ἀπό τόν Τρισάγιον Θεόν στόν ταπεινόφρονα πού πληροῦται πνεύματος Ἁγίου διά τῆς θείας χάριτος.Ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι ἀπόκτημα τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά ἡ ζωοφόρος δύναμη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ στήν ζωή τοῦ ἀγωνιστή τῶν θείων ἀρετῶν πού ἡ ἐν Τριάδι ἀγάπη ζωογονεῖ τά πάντα, ἀλλοιώνει τά ἔσωθεν καί μεταμορφώνει νοῦ καί καρδιά γιά νά κατοικήσει τό Τριαδικό φῶς, τό ἄκτιστο φῶς.Ἡ ἁγιότητα εἶναι ἡ ἄπειρη ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μας πού συναντᾶ τήν θεία ἀγάπη μέσα στήν αιωνιότητα τῆς Τριαδικῆς θεότητας. Ἡ καρδιά μας φλέγεται ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού ξεχνᾶ τά πάντα γιά νά ζήσει τά πάντα τοῦ Θεοῦ μέσα στήν διψῶσα ψυχή μας πρός δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ζωή μας ἀνοίγεται στήν ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ γιά νά φωτισθεῖ ὁ νοῦς μας καί νά θεωθεῖ ἡ ὕπαρξή μας. Ἡ ἁγιότητα τελειοῖ τήν καρδιά μας στήν πληρότητα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ἅπειρα διεισδύει στό νοῦ μας γιά νά ἁγιάσει κάθε ἐπιθυμία, κάθε θέληση καί κάθε λογισμό.Ὁ φωτισμός τοῦ νοῦ ἁγιάζει τήν θέληση μας γιά νά νεκρώσει τά πάθη καί νά ὁδηγήσει την καρδιά στήν θεία ἀπάθεια πού εἶναι ἡ τελειότητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς.
