Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

γρυπνία

Ἡ ἄσκηση στήν ἀγρυπνία τῆς νύκτας εἶναι δρόμος αὐταπάρνησεως καί θυσίας πρός διξολογία τοῦ Θεοῦ.Ἡ ἀγρυπνία εἶναι ἡ ἡσυχία τῆς ψυχῆς μέσα στήν προσευχόμενη καρδιά πού δονεῖται ἀπό θεῖο ἔρωτα γιά νά ζήσει τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγρυπνία εἶναι ἁπόλυτη πράξη τοῦ ταπεινοῦ πού κατέχει τόν Ἰησοῦ Χριστό στή καρδιά του καί ἐπιθυμεῖ νά γλυκάνει τήν ψυχή του μέ τήν θεία εὐωδία τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγρυπνία τοῦ προσευχομένου δέν εἶναι πόνος τοῦ σώματος, δέν εἶναι στέρηση ὕπνου, δέν εἶναι θλῖψη τῆς ψυχῆς ἀλλά ἡ χαρά τῆς ζωῆς, ἡ συμμετοχή στήν κοινωνία τοῦ Θεοῦ μετά τῶν ἀγγέλων, ἡ νίκη τοῦ σώματος στίς ἐπιθυμίες τῆς σαρκός, ἡ σιωπή τῆς γαλήνης στήν ψυχή τοῦ ταπεινοῦ. Ἡ ἀγρυπνία δυναμώνει τό νοῦ στίς ἐπιθέσεις τῶν πειρασμῶν καί γλυκαίνει τήν καρδιά μέ τήν ἐσωτερική προσευχή τοῦ Ἰησοῦ γιά νά προσφέρει τήν ἀπάθεια καί τήν τελειότητα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ὁ προσευχόμενος πάντοτε ἀγαπᾶ τήν ὀλονύκτια ἀγρυπνία διότι δίνεται σέ ἕνα ὑπεράνθρωπο ἔργο πού ἐξομοιώνεται μέ τούς ἄσαρκους ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ καί καρποφορεῖ πνευματικά μέ τήν ἀσκητική ζωή του. Ἡ ἀγρυπνία δέν εἶναι ἔργο πολλῶν ἀλλά ὀλίγων πού ἐπιθυμοῦν τήν πνευματική τελειότητα καί τήν πλήρη ἕνωση μέ τόν Θεό.Ὁ ἀγώνας τους εἶναι νά ζήσουν τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα τους κάθε στιγμή τῆς ζωῆς τους χωρίς νά ὑπολογίσουν κόπους καί πόνους σωματικούς καί ψυχικούς. Δέν κοιτοῦν τί κάνουν οἱ ἄλλοι ἀλλά εἶναι ἀετοί τοῦ πνεύματος πού φθάνουν σέ ἀπόκρημνες βουνοκορφές ἡσυχίας γιά νά ζήσουν τήν μοναδικότητα τοῦ Θεοῦ, τήν ἀπόλυτη σιωπή τοῦ Θεοῦ, τήν οὐράνια ζωή τῶν ἀγγέλων. Τό πάθος τους εἶναι θεῖος πόθος πού γιγαντώνει τήν ψυχή τους νά φθάσουν ὅσο πιό πολύ ψηλότερα μποροῦν στήν πνευματική ζωή, χρησιμοποιῶντας μόνο τήν ἄπειρη ἀγάπη τῆς καρδιᾶς τους πρός τόν Θεό χωρίς νά σκέπτονται τίποτα ἄλλο, χωρίς νά ποθοῦν τίποτα ἄλλο παρά μόνο νά εἰσέλθουν στά ἀπύθμενα βάθη τῆς σοφίας τοῦ Θεοῦ καί νά ζήσουν κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ τήν αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ζωή τῶν ἀκοίμητων εἶναι ζωή τῶν ἀγγέλων πού ἀγρυπνοῦν ἀπό ἀγάπη γιά τόν ταπεινό Ἰησοῦ Χριστό μιμούμενοι τήν σταυρική θυσία Του γιά νά προσφέρουν τόν ἑαυτό τους στό βωμό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Δέν ζοῦν γιά τόν κόσμο διότι ἔχουν νεκρώσει τόν κόσμο μέσα τους. Δέν ζοῦν γιά νά θαυμάσουν τά δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ. Δέν ζοῦν γιά νά χαροῦν τήν ζωή τους. Ζοῦν γιά τόν Θεό. Ζοῦν ταπεινά χωρίς νά κατέχουν τίποτα. Ζοῦν μιά ταπεινή ζωή χωρίς νά διεκδικοῦν τίποτα ἀπό τόν κόσμο. Ζοῦν οὐράνια. Ζοῦν ἀγγελικά. Ζοῦν μόνοι μόνο μέ τόν Θεό. Ζοῦν σιωπηλά. Ζοῦν μέσα στήν ἀφάνεια τοῦ κόσμου. Ζοῦν μέσα στόν κόσμο χωρίς νά τούς ἐπηρέαζουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου. Ζοῦν κρυφά καί ἥσυχα. Ζοῦν σέ μιά ἀδιάλειπτη προσευχή. Ζοῦν προσευχόμενοι. Ζοῦν μέ τό νοῦ στόν Θεό. Ζοῦν μέ τήν καρδιά στόν Θεό. Ζοῦν μέ τήν ψυχή στό Θεό. Ζοῦν μέ ἀγγέλους καί μέ ἀγίους. Ζοῦν μέ σιωπή. Ζοῦν μέσα στήν ἐρημιά τοῦ κόσμου. Ζοῦν δινοντας τήν προσευχή τους γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου. Ζοῦν ἀμέριμνα. Ζοῦν μέσα στό φῶς τοῦ Θεοῦ χωρίς νά τούς καταλαβαίνει κανείς. Ζοῦν στήν αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν στήν θεϊκή ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν χωρίς νά τούς ἐπηρεάζει ἡ ἁμαρτία τοῦ κόσμου. Ζοῦν θεωρῶντας τόν ἑαυτό τους ὡς τόν μεγαλύτερο ἁμαρτωλό τοῦ κόσμου. Ζοῦν μέ μετάνοια. Ζοῦν μέ συντριβή καρδιᾶς. Ζοῦν ἄγια. Ζοῦν ἀγνά.Ζοῦν μέ τό Θεό καί γιά τόν Θεό.Ζοῦν ἄπειρα τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν διαρκῶς μέσα στό ἄκτιστο φῶς τοῦ Θεοῦ. Ζοῦν χωρίς τέλος μέσα στά ἀπύθμενα βάθη τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ.

π.Δαμιανός