Ζει ο Χριστός μέσα σου;
Όταν τον Οκτώβριο του 1992, επισκέφτηκε την Αμερική ο Πατριάρχης της Σερβίας Παύλος, σε κάποια συγκέντρωση διηγήθηκε για έναν Ιεραπόστολο, που μπαίνοντας σ’ ένα σπίτι ρώτησε:
– Ζει ο Χριστός εδώ;
Δε ρώτησε αν πήγαιναν ή όχι οι άνθρωποι του σπιτιού εκείνου στην εκκλησία τις γιορτές, αν πρόσφεραν στην εκκλησία, αν βάπτισαν τα παιδιά τους ή αν γιόρτασαν το Πάσχα τους.
– Γνωρίζω ότι τα κάνετε όλα αυτά, συνέχισε ο Ιεραπόστολος, αλλά ρώτησα αν ο Χριστός ζει εδώ μαζί σας σ’ αυτό το σπίτι.
– Είναι ζωντανή η πίστη της οικογένειας στην αιώνια ζωή μέσα σας;
– Ζει η αγάπη Του μέσα σας;
– Ζει η δικαιοσύνη Του και η αλήθεια Του;
– Ζει η φιλανθρωπία Του και η καλωσύνη Του;
– Ζει η συγχωρητικότητα και η ταπείνωση;
– Ζει η σύνεση και η χάρη Του;
Αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι, κατέληξε ο Πατριάρχης.
Αλήθεια αν ο καθένας μας αναρωτιόταν για τον εαυτόν του ή για την οικογένειά του, «ζει ο Χριστός εδώ;», τι θάχαμε να απαντήσουμε;
Εσύ, αδελφέ και φίλε μου, πώς άραγε Τον νιώθεις; Μέσα σου, κοντά σου ή κάπου εκεί, κάπου μακριά; Είναι οι στιγμές σου γεμάτες από ένα Ζωντανό Πνεύμα Χριστού ή δυο τρεις φορές το χρόνο, μια γλυκιά συναισθηματικότητα σ’ αγγίζει εκεί μέσα στην εκκλησία, το Πάσχα ή τα Χριστούγεννα, και σαν βγεις από την πόρτα εξαφανίζεται;
Κακά τα ψέματα, φίλε. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο. Ή ζει ο Χριστός μέσα σου και ζει και ζεις μαζί Του, ή δε ζει ο Χριστός μέσα σου και δεν έχεις αληθινή και πλήρη ζωή.
Διαμαρτύρεσαι; Ναι, δε λέω… και αναπνέεις και περπατάς και εργάζεσαι και διασκεδάζεις που και που, και κουράζεσαι και απογοητεύεσαι…
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, η αγάπη σου είναι αληθινή και έμπρακτη αγάπη. Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, η χαρά σου είναι αληθινή χαρά, που κανείς δεν μπορεί να στην αφαιρέσει, όσοι ανεμοστρόβιλοι κι αν χτυπάνε στην πόρτα του είναι σου. Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, η όλη ζωή σου, οι στιγμές σου, οι ώρες σου, οι μέρες σου, είναι γεμάτες νόημα, γιατί ξέρεις από πού ήρθες και πού πηγαίνεις… και δε νιώθεις σαν ζωντανός – πεθαμένος, που σαν υπνωτισμένος σέρνει τα πόδια του άσκοπα εδώ κι εκεί, ψάχνοντας για μια άπιστη ευτυχία.
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, μαζί Του, οι θλίψεις, τα προβλήματα κι οι συμφορές ακόμα δε σε γκρεμίζουν, μα σε βγάζουν ακόμη πιο δυνατό, σαν το χρυσάφι που περνάει απ’ τη φωτιά και βγαίνει πιο καθαρό, πιο πολύτιμο.
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, η ειρήνη βασιλεύει μέσα σου και είναι πλήρης, ουσιαστική και αναφαίρετα δική σου. Οι βιοτικές μέριμνες, οι ανάγκες και οι φόβοι δεν την αδυνατίζουν, γιατί ξέρεις να εμπιστεύεσαι τα πάντα και πάντοτε στην αγάπη του Πατέρα.
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, η συγχωρητικότητα είναι για σένα καθημερινά βίωμα, γιατί είναι Αυτός που μέσα από σένα, μέσα απ’ την καρδιά σου, μέσα απ’ την ψυχή σου, μέσα από τα χείλη σου, επαναλαμβάνει την προσευχή «Πατέρα μου, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν».
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, μπορείς να βλέπεις καθημερινά, τα θαύματα που η Αγάπη του Θεού κάνει στο διάβα σου, έστω κι αν όλοι οι άλλοι δεν τα βλέπουν, ή κι αν τα βλέπουν, «σύμπτωση ήταν» σου λένε.
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, ζει μέσα στις σκέψεις σου, ζει μέσα στην καρδιά σου, ζει μέσα στις καθημερινές σου αντιμετωπίσεις στα όσα η ζωή σου φέρνει.
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, ζει κι όταν είσαι στο σπίτι σου, ζει κι όταν είσαι στο γραφείο ή την οποιαδήποτε δουλειά σου, ζει κι όταν είσαι στις διακοπές σου.
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, γίνεται η ζωή σου ολόκληρη μια προσευχή. Γίνεται η ζωή σου –προσευχοποιημένη. Ζεις μια δυνατή, νικηφόρα και άφθονη πνευματική ζωή, μια ζωή χάρης, γιατί με την προσευχή σου έχεις όποτε το θελήσεις μια ανεμπόδιστη επικοινωνία με το Θεό – Πατέρα. Έτσι μπορείς κι απολαμβάνεις την αγάπη του Πατέρα, την ευτυχία του Φίλου και παίρνεις τη δύναμη «να μπορείς τα πάντα μέσω του Ιησού Χριστού, που σε δυναμώνει».
Αν ζει ο Χριστός μέσα σου, θα θυμάσαι συχνά τις υποσχέσεις του Κυρίου σ’ εκείνους «που νικάνε», θα θυμάσαι «το στεφάνι της νίκης», που περιγράφεται στην Αποκάλυψη.
Βλέπεις λοιπόν, φίλε και αδελφέ μου, τα πάντα «εδώ και τώρα», τα πάντα «εδώ και στο μέλλον» και τα πάντα «εκεί και στο μέλλον», δηλαδή στην αιώνια ζωή, εξαρτώνται από το αν ο Χριστός ζει μέσα μας.
Τώρα, ίσως πεις: «Μα εγώ Το πρώτο βήμα είναι η αληθινή και ειλικρινής μετάνοια. Αναγνωρίζεις την αμαρτωλότητά σου με την ταπεινότητα του Τελώνη, την ομολογείς ενώπιον του Θεού και του εξομολόγου σου και κερδίζεις το έλεος του Θεού. Αναγνωρίζεις και παρακαλείς με την προσευχή σου τον Κύριό μας Ιησού Χριστό να γίνει ο μόνος Κύριος του είναι σου. Παραδίνεις τη ζωή σου, αναντίρρητα και χωρίς όρους, στα χέρια Του. Εσύ φίλε, λες το «ναι Κύριε», κι Αυτός αναλαμβάνει τα υπόλοιπα.
Βλέπεις, φίλε, τα πάντα εξαρτώνται από τη σωστή σχέση μας με το Χριστό, τη διαρκή μας παράδοση σ’ Αυτόν, την τέλεια πίστη μας και την αδιάσπαστη επικοινωνία μας μαζί Του, με την προσευχή, τη μελέτη και εφαρμογή του Λόγου Του και τη συμμετοχή μας στα μυστήρια της Εκκλησίας Του και ιδιαίτερα στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας.
Εύχομαι, φίλη κι αδελφή μου, κι εσύ κι εγώ να μπορέσουμε να απαντήσουμε σταθερά και σίγουρα στην ερώτηση του Ιεραποστόλου: «Ζει ο Χριστός εδώ;». «Ναι, ζει ο Χριστός εδώ. Ζει ο Χριστός μέσα μου. Δες Τον στη ζωή μου…».
Πηγή Κοροβέση-Πορφύρη
